بررسی میزان بقای بیماران مبتلا به سرطان پستان بر اساس داده‌های سامانه ثبت سرطان و ثبت مرگ استان بوشهر، 92-1380

زمینه: سرطان پستان، شایع‌ترین سرطان در بین زنان جهان است. میزان بقاء این سرطان که می‌تواند نشانگر وضعیت برنامه‌های غربالگری، تشخیصی و درمانی باشد، مدتهاست مورد توجه متخصصین سلامت عمومی قرار گرفته است. هدف از مطالعه حاضر، برآورد میزان بقاء سرطان پستان در استان بوشهر می‌باشد. مواد و روش‌ها: در یک مطالعه بقاء، اطلاعات تمام بیماران زن مبتلا به سرطان پستان از سامانه ثبت سرطان استان از فروردین 1380 تا پایان شهریور 1392 استخراج و پس از تطبیق با سامانه ثبت مرگ و تعیین وضعیت حیات بیماران مورد تحلیل بقاء قرار گرفت. از روش‌های جدول عمر و کاپلان- مایر و آزمون‌های رتبه لگاریتمی و برسلو برای محاسبه و مقایسه میزان‌های بقاء استفاده شد. یافته‌ها: 300 نفر بیمار زن ثبت شده، میانگین سنی 26/51 سال با انحراف معیار 87/13 بود. میزان بقاء 1، 2، 3، 4 و 5 ساله زنان مبتلا به ترتیب 95، 88، 78، 73 و 68 درصد برآورد شد. میانگین بقاء بیماران، 20/87 ماه (فاصله اطمینان 95 درصد= 12/93-28/81) محاسبه شد. تفاوت آماری معنی‌داری بین گروه‌های سنی (35/0p=) و مناطق مختلف از نظر میانگین بقاء مشاهده نشد (35/0p=). نتیجه‌گیری: میزان بقاء بیماران ثبت شده سرطان پستان در استان بوشهر، با سایر استان‌های کشور هم‌خوانی داشته ولی با توجه به تفاوت زیاد با کشورهای توسعه یافته تلاش‌های گسترده‌ای در زمینه آموزش جامعه و بهبود فرایند تشخیص، درمان و مراقبت به خصوص بعد از گذشت دو سال از زمان تشخیص را می‌طلبد.